و مست

آسیب؟ چه چیزی را جدی میگیری آدمیزاد؟ کدام آسیب؟ کدام جدیت؟ آخ چقدر همه ویز زیباست. چقدر انسان ناچیز در حال تلاش، انسان ناچیز آرام، انسان ناچیز در حرکت زیباست. آه چقدر زنده بودن و نفس کشیدن را دوست دارم. دیدن برگ درخت‌ها در باد، شنیدن صدای بلبل‌ها همزمان با اذان، چرخیدن در حیاط ‌و سرگیجه

اشک ریختن و اشک ریختن

برای تک تک لحظه‌ها 

و پذیرفتن 

و دوست داشتن

خودم را دوست داشتم

در تک تک چرخیدن‌ها و تک تک اشک‌ها 

و حرف زدم

بدون فکرهای بیهوده

و مست...