زن بودن۱
یه توییت دیدم درمورد این میگفت که زنها همیشه، مثلا در موسیقی، در ورزش و بقیه چیزها، از بدنشون برای پیشرفت استفاده میکنن و چیزی جز اون برای ارائه ندارن. صاحب اون اکانت مشخص بود که ضد زن و ناسالمه، اما خب بخشی از گفته‌هاش باعث شد واقعا فکر کنم بهش. عکس‌هایی که از تفاوت پوشش زنها توی رشته‌های مختلف ورزشی گذاشته بود، که مشخص بود لباس‌ها طوری طراحی شدن که جذابیت جنسی داشته باشن. یا درمورد اغلب خواننده‌ها گفت. جز ادل امروز یا مثلا هایده‌ی دیروز و تعداد کمی شبیه به این‌ها، بقیه به شدت از پوشش و بدنشون برای خودنمایی و شهرت استفاده کردن.
اینا همه درست.
اما نگفت که دقیقا همون مردها بودن که برای این خودنمایی دست و جیغ کشیدن و آب از دهنشون ریخت!
میدونید
حس میکنم من به عنوان یک زن، باید یکسری تفکراتم رو اصلاح کنم.
در اغلب انواع تفکرات، زن رو تشویق به راضی کردن و جلب توجه مرد میکنن، همون مردی که با این چیزها جذب میشه طی تاریخ اثبات میکنه تو چیزی جز این نیستی.
باید رشد کرد.
باید برای خودت و پرورش انسانی که هستی، جدا از اون چیزی که از بیرون و صنایع خارجی بهت القا میشه، خودت رو ببینی.
حرف بسیاره!
یجا دیده بودم فکر کنم یکی از زنان هالیودی میگفت یا جزو سلبریتیا دقیق یادم نیس..
میگفت چرا همیشه ما زنها باید تو این فرش قرمزها و مراسما از جون مایه بزاریم برای پوشیدن خفنترین و بهترین لباس درحالیکه مردها یه کت و شلوار ساده و شیک میپوشن و خیلی ریلکس میان بدون نگرانی درمورد مدل لباسشون که ممکنه مد روز نباشه یا فلانطور نباشه!
واقعیت همینطوره همیشه جامعه یا کلا طرز فکرا طوری بوده که زنها باید تو همه چی از جون مایه بزارن چون همیشه عقب تر از مردان و برای رسیدن به مردا تو هر زمینه ای باید بیشتر از اونها تلاش کنن تا فقط به جایگاهی که یه مرد عادی داره برسه!
در کل بنظرم بیشتر این دیدگاه زناس که باید تغییر کنه و حس نکنه از مرد کم داره تا سعی کنه با تاثیر از جامعه خودشو وقف کنه تا بتونه به جایگاهش برسه؛ و بنظرم زنا وقتی موفق میشن که به این دیدگاه غلط، غلبه کنن و بدونن باارزشن حتی بدون اندام سکسی و چهره جذاب و آرایش غلیظ..
زنایی که موفق شدن هم نه تنها بخاطر استعدادشون بلکه بخاطر طرز فکر روشنی( اینکه لازم نیست حتما از بدنت استفاده کنی یا کلا از جون مایه بزاری تا ببیننت) که داشتند تونستن به موفقیت برسن.