حجاب۱
یه مدت عمیقا معتقد بودم حجاب زیباست و کاملا به جا و براساس فطرت انسانه و درسته. هرچند جرئت عمل کردن بهش رو نداشتم چوت فکر میکردم (میکنم) که زشت میشم خیلی.
هنوز هم ته دلم متانت حجاب رو می‌پسندم. ارزش‌گذاری که حجاب باعثش میشه رو درک میکنم.
اما یه شکی تو دلم هست. وقتی برمیگردن به محجبه‌ها میگن شما مغزتون مشکل داره، شمایید که به همه چیز نگاه جنسی دارید، شما فکر کردین آدما نمیتونن خودشون رو کنترل کنن. یا اینکه می‌بینم توی کشورهای دیگه مردم مثلا انقدر راحت میرن ساحل کنار هم شنا میکنن. میگم نکنه جدی جدی این تفکر من هم بخاطر دسته عقایدیه که اغلب مواقع، به هر علتی که نمیدونم چیه، بهشون فکر کردم؟
اما خب باز هم، هر بار بیشتر و بیشتر بهم ثابت میشه، که اونی که غریزه رو انکار میکنه، خودش هم درگیرشه و فقط سعی در انکارش داره. اینو توی آدمای دورم خیلی دیدم.
یا شایدم چون دنبالش گشتم پیداش کردم؟!
فعلا نمیدونم.
