نماز

من نماز خوندن رو خیلی دوست دارم. اگر اونقدر بد نمیشدم، حجاب رو هم خیلی دوست دارم (میدونم توجیه درستی نیست، فعلا زورم نمیرسه بهش!)

اما حتی میتونم یک روز کامل شرایطی که دوست ندارم رو تحمل کنم به این امید که میتونم شبش روی سجاده‌ی آبی نرمی که مامان بهم داده نماز بخونم و وقتی چادر سرمه سر روی مهر بذارم و با تموم اون چیزی که هست روبرو بشم.

فکرش هم قشنگه

چقدر خوب که میتونم بدون ترس از قضاوت شدن یا آلوده شدن به تظاهر از این چیزا بنویسم.